Kruipen: waarom is het zo belangrijk voor je baby?

Het eerste levensjaar van de mens is misschien wel het jaar waarin hij zich het snelst ontwikkeld. Een baby leert zichzelf steeds weer nieuwe handelingen aan als grijpen, zitten, kruipen zonder zich bewust zijn van deze groei en ontwikkeling van zijn hersenen. Alle dingen die hij hoort, ziet, ruikt en voelt zullen worden opgeslagen in zijn hersenen. Nadat de baby heeft geleerd zijn hoofd overeind te houden is dit al snel niet meer genoeg voor hem en wil hij meer. Hij zal naar dingen gaan grijpen en zichzelf omhoog duwen en tegelijkertijd hiermee zijn ruggengraat en de spieren hieromheen steeds sterker maken.

Na zo’n 6 maanden is de baby sterk genoeg om zonder ondersteuning rechtop te zitten wat hem nog meer mogelijkheden in het bewegen van zijn armen geeft om zijn wereld te verrijken. Het plezier van dingen grijpen, oppakken en ontdekken (vooral als deze dingen telkens verder weg liggen) zorgt ervoor dat hij steeds meer wilt en zich uiteindelijk om gaat rollen en uiteindelijk ook zal gaan kruipen.

Kruipen is niet alleen maar een manier van zichzelf vooruit bewegen maar er gebeuren allemaal interessante dingen in zijn kleine hoofd. Steeds meer studies wijzen uit hoe belangrijk de link is tussen kruipen en de fysieke en neurologische ontwikkeling van het kind. Kruipen speelt zelfs een belangrijke rol in de cognitieve ontwikkeling welke, in de toekomst, effect zal hebben op zijn resultaten op school en met sport.

Wanneer een kind gaat kruipen beweegt hij meestal de rechter arm met het linker been en dan de linker arm met het rechter been. Motorische zenuwprikkels starten in één kant van de hersenschors en kruisen de hersenstam om de nodige motorische prikkel te activeren in de andere kant om zo de tegengestelde extremiteit ook te bewegen. Dit gekruiste bewegingspatroon betekent dat wanneer een baby kruipt beide hersenhelften heel snel en effectief met elkaar moeten communiceren. Dezelfde neurologische circuits worden op latere leeftijd gebruikt met ingewikkelde taken als lopen, rennen, dingen van de linker naar de rechter hand overpakken en zelfs het tegelijkertijd opschrijven en luisteren naar wat de juf zegt.

Het lijf van de baby zou goed in balans moeten blijven tijdens het kruipen. De as tussen de heupen en de schouders van de baby zou tegengesteld van elkaar moeten draaien welke een draaiing in de wervelkolom veroorzaakt. Deze draaiing versterkt de ruggengraat en bereid het kind voor op het rechtop lopen. De kromming van de nek wordt verder ontwikkeld en nu begint ook de ontwikkeling van de holle kromming in de lage rug. Dit creëert de basis voor een juiste stand van de rug welke effect heeft op het goed functioneren van de rug en een goede houding. Dit is het begin van een gezonde wervelkolom.

Tijdens het kruipen leert het kind te reageren op visuele en auditieve prikkels, en traint zijn balans waardoor zijn positiezin steeds verbeterd. Naast de oog-hand coördinatie die verder ontwikkeld wordt de gevoeligheid in zijn handen steeds beter. Dit speelt later weer een belangrijke rol in het oppakken van kleine dingen, schrijven, tekenen of een muziekinstrument bespelen.

Een pasgeboren baby heeft het instinct al om te kruipen echter de meeste baby’s beginnen te kruipen tussen de 8 en 10 maanden. Onthoud wel dat alle baby’s hun eigen ritme en timing hebben met kruipen. Het heeft geen zin baby’s met elkaar te gaan vergelijken qua ontwikkeling maar het is duidelijk dat baby’s die niet hebben gekropen vertragingen kunnen krijgen in de handelingen die eerder zijn besproken. Het gebeurt vaak dat kinderen eerst naar achteren gaan kruipen en daarna naar voren. Met de juiste aanmoediging en stimulus corrigeert het kind dit meestal snel zelf. Waar je als ouder goed op moet letten is dat de baby niet alleen maar gaat bilschuiven. Met bilschuiven worden de buik- en bilspieren niet zo sterk getraind als bij kruipen en het gekruiste bewegingspatroon ook niet, welke naast de neurologische ontwikkeling ook erg belangrijk is voor draai-bewegingen op latere leeftijd. Dit kan het lopen bemoeilijken, je ziet dan ook vaak dat kinderen die bilschuiven op een wat latere leeftijd gaan lopen. Een kind gaat meestal bilschuiven als het te weinig tijd op zijn buik heeft door gebracht of al te snel is gaan zitten (met name vóór hij is gaan omrollen).

Kruipen is dus immens belangrijk in de ontwikkeling van de hersenen en we zouden baby’s dan ook zoveel mogelijk moeten stimuleren en liefdevol aanmoedigen om te gaan kruipen, met kleurrijke speeltjes voor hun neus, door ze dagelijks even op de buik te leggen. Dit versterkt de nek-, arm- en rug-spieren en met de juiste aanmoediging zullen de hersenen de baby, in zijn leergierigheid en enthousiasme, uiteindelijk vanzelf aan gaan sturen om te gaan kruipen.

De momenten wanneer een kind gaat kruipen en gaat lopen zijn mijlpalen waar wij meestal adviseren de wervelkolom te laten checken bij een chiropractor. Vooral als de ontwikkeling wat vertraagd is of als er een asymmetrie zichtbaar is in de beweging of bijvoorbeeld met bilschuiven.